Toch zijn er zoveel goede redenen om een biro voor het leven te kopen. En het gaat niet alleen om de naar schatting 7.000 ton plastic materiaal die elk jaar kan worden bespaard. De kwaliteit van een biro wordt afgemeten aan de som van de details. Een stuk van hoge kwaliteit is niet alleen gemaakt van eersteklas en duurzaam materiaal rondom, het heeft ook een goed evenwicht tussen gewicht en volume. Omdat het zwaartepunt goed ligt, ligt de pen goed in de hand. De inspanning die nodig is om te schrijven blijft dus gering. Bovendien zorgt een ergonomisch geoptimaliseerde greepzone voor comfortabel, onbelast werken - pagina na pagina na pagina.

Ook de functionaliteit aan de binnenkant maakt de belofte van de buitenkant waar: een hoogwaardige navulling is gemakkelijk te activeren en droogt niet uit. Er kunnen tot 600 bladzijden A4 mee worden geschreven - geen ander schrijfinstrument kan meer. Het schrift van een Format biros is duidelijk en gelijkmatig. De punt krast niet, maar glijdt gemakkelijk over het papier. De inkt komt er continu uit, vlekt of morst niet en is lichtecht en documentbestendig.

Als dat je nog niet overtuigd heeft, wat denk je hiervan: Pennen van hoge kwaliteit zijn goed voor uw gezondheid. Volgens schattingen sterven elk jaar tussen 100 en 300 Duitsers als gevolg van gekauwde en ingeslikte biros-onderdelen. Met een kwaliteitsschrijfinstrument begeeft u zich een heel eind buiten de gevarenzone - tenzij u Zbigniew Krycsiwiki heet. Juist, dat is die met de metalen tanden uit James Bond's "Moonraker".

De geschiedenis van de biro's begint in de jaren dertig van de vorige eeuw met de blotende vulpen en het goede observatievermogen van de Hongaarse journalist László József Bíró. Als je de overlevering mag geloven, kwam hij op het briljante idee door naar een draaiende drukpers te kijken. Maar er is ook een versie waarin hij geïnspireerd werd door kinderen die met knikkers speelden, hun ballen door plassen rolden en ze gebruikten om sporen op de vloer te schilderen. Hoe het ook zij, het staat vast dat Bíró, samen met zijn broer György, een chemicus, en de fabrikant van schrijfmachines Andor Goy, een navulbare biros construeerde die schrijft met een stroperige inkt die niet opdroogt. In 1938 patenteerde hij het ontwerp en bracht het op de markt onder de naam "Go Pen".

Maar voordat zijn uitvinding hem roem, eer en veel geld kon opleveren, legde de oorlog een spaak in het wiel van de uitvinder, want László József Bíró had Joodse wortels. Wegens de groeiende invloed van de nationaal-socialisten in Hongarije vluchtte hij eerst naar Frankrijk en later naar Argentinië. Pas hier legde hij de laatste hand aan zijn uitvinding en bracht hij de pen op de markt. Het succes liet niet lang op zich wachten. Maar in plaats van er tot het einde van zijn leven van te genieten, verkocht Bíró korte tijd later zijn octrooirechten aan de Engelse zakenman Henry George Martin. Hij begon met de productie in Engeland in 1944. De Royal Air Force was een van de eerste klanten die 30.000 pennen bestelde voor haar piloten. Niets staat nu het wereldwijde succes van de balpen nog in de weg.

In de daaropvolgende jaren volgden wereldwijd verschillende min of meer succesvolle imitaties. De eerste Amerikaanse poging tot een biro, de "Reynolds Rocket", eindigde in 1951 met het faillissement van de producent Milton Reynolds - de pennen schreven niet soepel en morsten. De Franse baron Marcel Bich daarentegen harkte vanaf 1950 miljoenen binnen met zijn goedkope plastic versie van de biros, de "Bic" - de pen wordt vandaag de dag nog steeds massaal verkocht. De Volksrepubliek China zal waarschijnlijk de geschiedenis ingaan als een laatbloeier. Pas begin 2017 vierde het de eerste zelfontwikkelde biro's als een belangrijke doorbraak. Interessant genoeg was het juist het land dat bekend staat om zijn kopieën dat jarenlang tevergeefs had geprobeerd een functionerende vulpunt te ontwikkelen. Van de eigenlijke uitvinder van de pen, László József Bíró, is overigens meer dan alleen het idee van de pen bewaard gebleven. In veel landen van de wereld wordt de pen nog steeds "Biro" genoemd naar zijn bouwer.

Wie een biro alleen als een schrijfinstrument beschouwt, doet het onrecht - er komt veel meer bij kijken dan de vulling. Wel, sommige dingen zijn zeker een beetje verfraaid, bijvoorbeeld het verhaal over de beroemde kogelpen, die ook naam maakte als de "ruimtepen". Volgens een sprookje was de ontwikkeling ervan de NASA een miljoen dollar waard, maar deze informatie is sindsdien duidelijk geïdentificeerd als "non testatum". In het Duits: het is een journalistieke hoax. De waarheid is dat NASA-astronauten de door Paul C. Fisher in 1953 ontwikkelde gasdrukvulling gebruikten omdat daarmee in gewichtloosheid ondersteboven kon worden geschreven. NASA heeft echter geen opdracht gegeven voor de ontwikkeling. Desalniettemin: met een biro kunnen grote dingen worden bereikt.

Het bewijsmiddel.
Er zijn vakgebieden waar niemand ooit het nut van balpennen in twijfel zou trekken. Psychologie, bijvoorbeeld. In 2016 hebben twee onderzoekers, Christopher K. Hsee en Bowen Ruan, door middel van experimenten bewezen wat velen van ons misschien altijd al vermoedden: Nieuwsgierigheid is sterker dan verstand. Zij noemden hun ontdekking het "Pandora-effect" - genoemd naar de jonge vrouw uit de Griekse mythologie die er beter aan had gedaan nog eens adem te halen en naar yoga te gaan in plaats van dat verdomde blikje te openen en de hele wereld met onheil te bedekken. De "doos van Pandora" in het experiment waren balpennen die elektrische schokken afgaven. Ze werden gemengd met hun normale tegenhangers, maar de deelnemers werden in het ongewisse gelaten over welke pennen bij welk type hoorden. De proefpersonen konden de pennen indrukken of ze laten zitten. Je kunt waarschijnlijk wel raden wat er gebeurde. Het effect was immers bewezen.

De creativiteit in de punt van de bal.
Anderzijds heeft de biros een nogal problematische relatie met kunst. Het heeft wel zijn eigen kleine museum in Parijs, maar dat is meer gewijd aan zijn culturele betekenis. En dat is toch onbetwist, in tegenstelling tot zijn artistieke talent. De biros heeft het hier veel moeilijker om te overtuigen - zijn gestel staat hem in de weg. Veel deskundigen ontkennen dat hij kunstzinnig is. "Drukken op de punt van de balpen geeft geen enkele verandering in de dikte van de streek", schrijft kunsthistoricus Walter Koschatzky in zijn boek "De kunst van het tekenen". "Daarom is artistiek gebruik zo goed als uitgesloten. Tekeningen met balpennen hebben een consequent dode lijn karakter." Welnu, zoals bekend, wordt kunst gemaakt door kunstenaars en niet door kunstkenners. Dit is een geluk voor de biro's, want de nutteloosheid van het schrijfinstrument is blijkbaar nog niet opgemerkt door de kunstenaars. Deadlines of niet, als schilderinstrument geniet de biros een groeiende populariteit. Grootheden als Horst Janssen en Thomas Hirschhorn hebben het gebruikt. De Spaanse schilder Juan Francisco Casas is bekend om zijn fotorealistische penschilderijen op groot formaat. En ook de Ghanese Enam Bosokah maakt zijn emotionele portretten uitsluitend met biro's. In 2017 won de Oostenrijkse kunstenares Teresa Paltram overigens de naar Walter Koschatzky vernoemde kunstprijs. Raad eens wat ze gebruikte om sommige van haar ingezonden werken te tekenen? Precies - met een balpen.

Maar ondanks al zijn mogelijkheden, heeft de biros ook zijn zwarte - of blauwe? -kant. Soms is een beetje onvoorzichtigheid genoeg. Je onderstreept je voordracht met een paar vegen te veel of steekt de biros erin zonder eerst het navulmechanisme goed te hebben geactiveerd - en biros inkt verspreidt zich in dunne strepen of als een vaste klodder op je kleding. Maar maak je geen zorgen, als je nu snel handelt, zal de inktvlek na de volgende wasbeurt verdwenen zijn.

• **In het algemeen geldt: hoe langer de inkt en hoe droger de inkt, des te moeilijker is het om birosstrepen te verwijderen. Als u de vlek niet onmiddellijk kunt behandelen, probeer hem dan tenminste vochtig te houden. In geen geval moet u het uitwrijven - deppen is nu voldoende. Anders dringt de inkt dieper in de stof door.
• Inkt op waterbasis: U kunt in water oplosbare inkt herkennen aan het feit dat deze "rafelt" wanneer u deze bevochtigt. Een paar druppels vloeibaar wasmiddel zouden hier eigenlijk voldoende moeten zijn. Dep de vlek totdat deze is opgelost of dompel het kledingstuk direct een paar minuten in. Was het dan in de wasmachine.
• Watervaste inkt: Deze vlekken zijn hardnekkiger, maar niet onoverwinnelijk. Ze hebben alleen sterkere begeleiders nodig - wrijfalcohol of aërosol, het laatste zit bijvoorbeeld in gewone haarlak. Azijnzuur schijnt ook goed te werken. Doordrenk de stof tot de vlek begint op te lossen en dep de vrijgekomen kleur af. Was het kledingstuk ten slotte zoals gewoonlijk. Maar let op: sommige soorten stof, bijvoorbeeld viscose, verdragen geen alcohol. Daarom moet u deze methoden van tevoren testen op een onzichtbaar deel van het kledingstuk.

Natuurlijk zijn er kledingstukken die over het algemeen chemisch gereinigd moeten worden. Het is beter om deze zelf niet aan te raken in geval van een potloodvlek. Houd de inktvlek niettemin vochtig totdat u het kledingstuk naar de stomerij kunt brengen. Dan heb je een goede kans om het terug te krijgen zonder een pen markering.