Niewsbrief

Tuinjaar

Kweek sla

Sla kan bijna het hele jaar door worden geteeld en geoogst als de teelt vakkundig wordt beheerd (gespreide zaaitijden) en de juiste rassen worden gekozen. Na de eerste reeks vroege pluk- en kropsla is nu een groot aantal boutresistente zomersla's beschikbaar voor verdere teelt; herfst- en wintersla worden nu gezaaid voor de late oogst.

U hebt nodig:

  1. Zaden en plantgoed: gezonde, kiemkrachtige zaden of gezonde jonge planten van verschillende slasoorten en -variëteiten.
  2. Gereedschap: Gereedschap voor het ondiep losmaken van de grond (cultivator, rolcultivator, platte frees, hark of handeg), hark, schop, plantgereedschap voor jonge planten (planthout, troffel, mes), oogstmes.
  3. Accessoires: plantkoord, labels, gieter.

Wenken voor de teelt van verschillende slasoorten

Sla

  • oogst niet-scheutbestendige rassen onmiddellijk wanneer de kroppen groot genoeg zijn. Anders vormen ze bij warm weer en op lange dagen binnen korte tijd bloeiwijzen en worden dan bitter en oneetbaar.
  • Vanaf nu is het beter om de zomerrassen te gebruiken, die speciaal gekweekt zijn zodat ze niet "schieten", zelfs niet als er veel warmte en licht is. De roodbruine variëteiten zijn bijzonder goed bestand tegen de zon.
  • Sla hoeft niet per se een eigen bed te hebben; het kan ook als bijgewas worden geteeld of worden gezaaid of geplant in open plekken die zijn ontstaan door het oogsten. Een zonnige standplaats is echter belangrijk; in de schaduw vormt hij geen stevige koppen.
  • Gelijkmatig en goed vochtig houden. Het is het beste om de grond tussen de slaplanten voortdurend te bedekken met een mulchlaag (bijvoorbeeld van maaisel van een gazon).

Pluk- en snijsla

  • Deze sla vormt geen kroppen, maar wordt in rijen gezaaid, en individuele bladeren kunnen continu worden geplukt of uitgesneden om te oogsten.
  • Zaai één rij tegelijk gedurende het hele seizoen; geschikte variëteiten kunnen tot in de herfst worden geoogst. Pluksla smaakt hartig en kruidig.

IJssla

  • Typische zomersla met grote kroppen en knapperige bladeren (ook "Krachsalat" genoemd). Het kan veel hitte verdragen zonder te schieten. Zaaien van mei tot begin juli.
  • Icebergsla is niet vorstbestendig; de naam verwijst naar de lange houdbaarheid van een krop in de koelkast.

Dropsla of Romeinse sla

  • Deze sla is ook geschikt om te zaaien in de zomer, van half juni tot half juli. Het vormt langwerpige kroppen met rechtopstaande, stevige bladeren die ook gestoomd als groente kunnen worden bereid.
  • Eerdere variëteiten groeiden nogal losjes en moesten worden samengebonden (vandaar de naam sla), nieuwere variëteiten vormen uit zichzelf gesloten kroppen.

Sugarloaf

  • Een cichoreisla en klassieke wintersla die alleen in juni ter plaatse wordt gezaaid. Hij vormt gewoonlijk een - lange penwortel, dus verplanten is nogal lastig. Suikerbrood heeft veel mest nodig.
  • De lange langwerpige kroppen zijn rijp vanaf oktober; zij verdragen vorst tot ongeveer -8 °C en kunnen lange tijd buiten blijven staan. Bij kouder weer kunnen de planten ook in een koude bak of in vochtig zand in de kelder worden bewaard.
  • Suikerbrood kan ook worden gestoomd en als groente worden gebruikt.

Radicchio of rode cichoreisla

  • Winterharde vollegrondssla met roodbruine, kruidig smakende bladeren met een licht bittere smaak, die ook als groente kan worden bereid. Zaaien van half mei tot half juni.
  • Sommige variëteiten zijn vorstbestendig en kunnen van december tot maart vers van het veld worden geoogst. In geval van sneeuw, bedek met wat sparrentakjes. Rassen die niet vorstbestendig zijn, kunnen tot december buiten blijven als de temperaturen slechts iets onder nul zijn; als de vorst heviger is, dek ze dan af in vochtig zand in de koude bak of kelder, zoals het suikerbrood.

Endives

  • De bekendste witlofsalade met een licht bittere noot. Endives worden vaak gebleekt en krijgen dan gele, delicater smakende bladeren; de groene bladeren bevatten echter meer van de waardevolle ingrediënten.
  • Zaaien in juni, uitplanten uiterlijk begin augustus. Plant smal, dan verbleken de binnenste bladeren vanzelf. Als alternatief kunnen de kroppen worden samengebonden; dit kan echter het beste gebeuren bij droog weer en kort voor de oogst, anders bestaat het gevaar dat ze gaan rotten.
  • Laat andijvie zo lang mogelijk buiten staan en bescherm het zo nodig met vliesdoek. Afhankelijk van het ras zijn ze bestand tegen lichte temperaturen onder het vriespunt.

Ijsbergsla

Radicchio

Andijvie