Niewsbrief

Gutes aus Klöstern

Het beste eten op de oude manier. Benedictijner abdij Plankstetten

Benedictijner abdij PlankstettenBenedictijner abdij Plankstetten

De bijzonder smakelijke gerechten van de benedictijnenabdij van Plankstetten in Opper-Palts zijn allemaal afkomstig uit de eigen productie van het klooster. Het klooster heeft sinds enkele jaren een uitstekende naam opgebouwd door consequent aan biologische landbouw te doen en zich te richten op een regionale kringloopeconomie. Er wordt landbouw bedreven op een beheersbare schaal: 65 Simmental-moederkoeien leven en gedijen in open stallen en weiden, en hun kalveren hebben recht op elke laatste druppel van de melk van hun moeder. Daarbuiten is er geen melkveehouderij. Daarnaast zijn er ongeveer 40 ossen, twee fokstieren, 150 mestvarkens in een in 2011 gebouwde schuur met royale oefenstallen, 80 ooien van het met uitsterven bedreigde boerderijdierenras Coburger vossen en een klein verblijf met damherten.

Zaden en planten worden biologisch vermeerderd, groene gentechnologie is taboe. Ongedierte in de kassen wordt bestreden met nuttige insecten zoals gaasvliegen of roofmijten, in het open veld worden beschermende netten gebruikt, en onkruid wordt mechanisch verwijderd. Zowel in de bakkerij als in de slagerij werd de vraag gesteld: "Hoe deden de ouden dat?" Het resultaat is smakelijk brood, bereid volgens oude recepten en op basis van granen zoals emmer, een van de oudste geteelde granen, dat bijzonder rijk is aan eiwitten en mineralen, een lage opbrengst heeft en een bijzondere inspanning vergt.

In de kloosterslagerij - ongewoon ook wegens de korte afstanden, er zijn geen veetransporten - wordt de traditionele warmvleestechniek toegepast, die de toevoeging van kunstmatige fosfaten of smaakversterkers overbodig maakt en gebruik maakt van het natuurlijke bindingsvermogen. De rijpingskamer is kleiner dan een kloostercel. Plankstetten wordt beheerd met gevoel voor proporties, zowel in de landbouw als in het behoud van de historische kloostergebouwen, dat de laatste jaren gestaag vooruitgegaan is. "Het is de aarde waarop we leven," zegt abt Beda Maria Sonneberg, "en het moet in ons belang zijn om er bedachtzaam en goed mee om te gaan."