Kerstpiramides zijn een van de meest sfeervolle verlichtingselementen van het feestseizoen. Groot of klein, op een openbare kerstmarkt of op een privétafel: met hun bewegende samenspel van licht en figuur creëren ze een feestelijke, warm gloeiende sfeer en trekken ze ieders aandacht. Hun ontwikkeling hebben we vooral te danken aan de ambachtslieden uit het Erzgebirge, die geleidelijk de middeleeuwse draaiende boom, het 18e-eeuwse lichtframe en (volgens sommige bronnen) het principe van de door paarden getrokken piramide combineerden om de kerstpiramide van vandaag te creëren.

Deze tafelpiramide van Seiffen voegt discreet een tweede verdieping toe aan het klassieke ontwerp met één verdieping. De structuur is gemaakt van massief beuken- en essenhout en is zo eenvoudig en delicaat dat hij decoratief in elk interieur past. Elk afzonderlijk beeldje verraadt de zorg en het vakmanschap waarmee het is gemaakt - alleen al de productie van de spaanbomen vereist handvaardigheid en handigheid. Zodra de opstijgende warmte van de kaarsvlammen de piramidevleugels in beweging zet, draait het twee verdiepingen tellende, keurig met de hand gedraaide winterbosmotief met Kiepenkerl en boswachter Man, omringd door dennenbomen en bosdieren, soepel rond. De messing kaarsenhouders zijn geschikt voor standaard boomkaarsen en vangen de was op die naar beneden druipt.

Dat zich in het van oorsprong dichtbeboste Erzgebergte een beroemde houtkunst ontwikkelde, is niet alleen te verklaren door de beschikbaarheid van het materiaal. Als industrietak werd de kunstnijverheid des te belangrijker naarmate de plaatselijke mijnbouw snel aan grondstoffen en winstgevendheid verloor. In deze leemte gleed de volkskunst, die de mijnbouw - niet minder dan Kerstmis - nog steeds vormgaf met talrijke motieven. Een centrum van houtkunst ontwikkelde zich rond Seiffen, waar in 1853 een van de eerste vakscholen werd opgericht om het handwerk te promoten. In de zogenaamde speelgoedhoek produceren kleine en grote ambachtelijke bedrijven nog steeds de klassiekers van de volkskunst in het Ertsgebergte: van hoepeldieren en rokende mannen tot mijnwerkersfiguren en notenkrakers tot kaarsenbogen en vleugelpiramides.