Deze paashaas is gedraaid uit massief essenhout, discreet in zijn ontwerp en opvallend welsprekend in zijn houding: met zijn lepel aandachtig geslepen lijkt de haas elk moment te willen wegspringen om de eieren te bezorgen. Een opvallend mooi detail van dit Seiffense handwerk is het vakkundige snijwerk van de natuurlijke houtnerf. Het verloop ervan is vakkundig verwerkt in het ontwerp en benadrukt zo op expressieve wijze de levendige bereidheid van de paashaas om eieren te bezorgen.

Dat zich in het van oorsprong dichtbeboste Erzgebergte een beroemde houtkunst ontwikkelde, is niet alleen te verklaren door de beschikbaarheid van het materiaal. Als industrietak werd de kunstnijverheid des te belangrijker naarmate de plaatselijke mijnbouw snel aan grondstoffen en winstgevendheid verloor. In deze leemte gleed de volkskunst, die de mijnbouw - niet minder dan Kerstmis - nog steeds vormgaf met talrijke motieven. Een centrum van houtkunst ontwikkelde zich rond Seiffen, waar in 1853 een van de eerste vakscholen werd opgericht om het handwerk te promoten. In de zogenaamde speelgoedhoek produceren kleine en grote ambachtelijke bedrijven nog steeds de klassiekers van de volkskunst in het Ertsgebergte: van hoepeldieren en rokende mannen tot mijnwerkersfiguren en notenkrakers tot kaarsenbogen en vleugelpiramides.