Gaaszak Plantenvezel

Deze mesh tas doet ons een beetje denken aan de schoudertassen die alomtegenwoordig waren in de jaren 1970. Toch is deze tas geen mode accessoire of een retro vondst. Integendeel, als traditionele vezelzak wordt hij al eeuwenlang in het noorden van Laos gemaakt. Er worden robuuste bladvezels van een snelgroeiende erwtensoort gebruikt, die volledig met de hand worden gewonnen, gedroogd en tot garen verwerkt, en vervolgens, eveneens met de hand, tot deze netzakken worden geknoopt. Het duurt twee weken om elk net te voltooien - elk net is uniek, want het maaspatroon, de afmetingen en de capaciteit variëren altijd een beetje. De iets bredere schouderriem ligt comfortabel op de schouder en is lang genoeg om crossbody te worden gedragen. Het lichaam van de tas is zo dicht geweven dat zelfs kleine voorwerpen niet door het gaas kunnen glippen. Maar wat ons het meest bevalt aan de lichtgewicht, duurzame en flexibele tas is enerzijds de eco-balans, die zelfs die van katoenen en hennep tassen overtreft. Anderzijds draagt de productie ervan bij tot het behoud van de traditionele Laotiaanse ambachten en verzekert zij een klein inkomen voor de Khmu in het noorden van Laos.

De natuurvezelzakken worden in Laos gemaakt in verschillende Khmu-dorpen. Het inheemse Khmu-volk behoort tot de oorspronkelijke bewoners van het noorden van Laos. Volgens sommigen gaan zijn wortels 5000 jaar terug, waardoor het een van de oudste culturen ter wereld zou zijn. Traditioneel gebruikten de Khmu zakken gemaakt van de bastvezels van een inheemse plant (de Pueraria phaseoloides - tropische kudzu) om fruit en groenten te verzamelen. Door het toenemende gebruik van plastic zakken, ook in Laos, was er steeds minder vraag naar de zakken en met het langzaam verdwijnen van de zakken dreigde ook de ambachtelijke kennis van het maken ervan verloren te gaan. In 2005 startte de JungleVine® Foundation het "Nature Bag"-project met de Khmu, waarvoor ongeveer 1.000 Khmu-artisans in ongeveer 40 dorpen nu een grote verscheidenheid aan tassen en zakjes van natuurlijke vezels produceren. Dit biedt de geïsoleerd levende Khmu in afgelegen dorpen niet alleen een bron van inkomsten tegen eerlijke voorwaarden zonder hun eigen dorp te hoeven verlaten, maar draagt ook bij tot het behoud van traditionele ambachtelijke kennis.